Maxime is het hele weekend erg verwend door opa en oma die op bezoek waren: samen boekjes lezen en naar het park, heerlijk op schoot bij opa en oma en ook lekker gesmikkeld met als resultaat een zeer buikje op zaterdagavond.
Maar oma’s kruidkoek is dan ook wel erg lekker natuurlijk en je eerste hapjes van een ijsje vond je ook heerlijk! Maxime heeft ook een kadootje gekregen: een boekje met allemaal beesten. Lezen gaat Maxime steeds leuker vinden en met name de rijmpjes in Nijntje zijn leuk.
Hier mag je van opa op tafel zitten. Lekker zitten, rondkijken en spelen vind je eigenlijk nog het leukst.
Oma vond het maar grappig dat Maxime in het park keurig op het dekentje bleef zitten, want gras vind Maxime maar vies: de beentjes gaan omhoog en de handjes en knietjes blijven op veilige afstand van het gras.
Maxime is inmiddels alweer bijna 4 maanden oud! Donderdag gaat hij voor het eerst naar de kinderopvang: heel spannend voor ons allemaal! Ik ben inmiddels weer begonnen met werken. Toch weer even wennen en ik mis mijn dag met Maxime nu al. Maxime lacht veel en heeft een heel nieuw scala aan geluidjes ontdekt. Hij kraait er lustig op los, maar kan ook erg verdrietig zijn en hartverscheurend huilen, ingeleid door een een trillend en pruilend mondje. Erg zielig maar zo lief ook….. Ik hoop maar dat het goed gaat komen donderdag. Vast..
-traduction approximative en français-
Het is vandaag dinsdag de 21e en na ruim twee weken logeren bij Aleth en pap en mam in Nederland zijn Maxime en ik weer thuis. Blij om weer thuis te zijn met beide mannen, maar ook wel weer even wennen. Het was heerlijk om er even uit te zijn – ook voor Maxime. We waren beide erg moe en het was lekker om even bij te komen en de zorg een tijdje te delen met Aleth, Paul en pap en mam. Maxime is niet alleen erg verwend, het ging ook erg goed met Maxime de afgelopen weken. De krampjes en spanning en pijn aan het hoofdje zijn nog niet verdwenen, maar het ging toch beter met een hele lieve en vrolijke Maxime. Wie weet was het de Nederlandse buitenlucht. Het was ook zo leuk om de drie neefjes bij elkaar te zien! Naast ‘dit is mijn broer’, roept Gijs nu ook ‘dit is mijn neef’ met bijbehorende zoentjes en knuffels! Maxime is Merijn behoorlijk aan het inhalen. Weliswaar 5 weken jonger, maar wat gewicht betreft maar een paar honderd gram verschil. Niet echt een Frans kind dus, maar Hollands welvaart.
Alianne is ook nog langs geweest met Tijm en in Nietap hebben Maxime en Laura samen gezellig op de bank gezeten. Na een uitgebreide ‘voeltest’, zijn we het er allemaal overeens dat we te maken hebben met een ‘echt’ jongetje en een ‘echt’ meisje – een poezelige, zachte Laura en een sterke, stoere Maxime. Pap en mam hebben inmiddels ook ervaren dat Maxime een heel sterk persoonlijkheidje aan het ontwikkelen is die hevig protesteert zodra het flesje wordt weggezet voor een boertje en die slapen tot bijzaak heeft gereduceerd… Gezellig vonden ze het wel en Maxime heeft heel veel aandacht gekregen van opa en oma. Veel knuffels dus, ook van Stefan en Nienke.
Op zaterdag 18 november was de Sint in het land en dus werd ‘s avonds de schoen gezet in huize Halma. Gijs neemt zijn taken serieus als hoeder van broertje Merijn en neefje Maxime en heeft dus naast zijn eigen kadootje, ook maar hun kadootjes uitgepakt. Maxime heeft van de goede Sint het kerstverhaal van Nijntje gekregen – zijn allereerste Sinterklaaskadootje. Het eerste Sinterklaasfeest – met de familie – wordt gevierd op 3 december.
Gisterenavond en vandaag heeft oma Frankrijk opgepast zodat Arnaud en ik samen uit eten konden gaan nog voor onze verjaardagen. Gisteren zijn we ook met Maxime naar de osteopaat en kinderarts geweest. De druk en spanning op M’s hoofdje is gelukkig minder geworden, maar we moeten nog wel een keer terugkomen. De pijn is nog steeds niet verdwenen, maar het gaat wel beter. Zowel de osteopaat en arts merkten op dat Maxime erg communicatief, waarnemend en alert is, maar ook erg direct en fel. Dat verklaart ook deels de spanning in zijn lijfje en een sterk persoonlijkheidje. Ben benieuwd wat dat straks gaat betekenen….:) Wie weet, een tweede Gijs! Dat betekent een soms klein boos, maar ook heel blij, lief en sociaal jongetje.
Volgens mij is het zover! Sinds 3.30 vannacht veel last van weeen die nu met grotere regelmaat en intensiteit komen. De weeen komen nu elke 10 a 15 minuten en doen me even naar adem snakken. Ik heb inmiddels al heel wat posities uitgeprobeerd: op de knieen, het ‘treintje’, het bad, de wc …. Het is nog goed te doen – dat wel. Ik heb alleen het gevoel dat zoonlief nog niet is ingedaald. Hij ‘spartelde’ er vanmorgen nog lustig op los in bad. Zoveel mogelijk lopen en bewegen maar, ook al valt dat niet mee…
Nog twee dagen en dan zijn de 9 maanden voorbij! Vandaag een ‘slechte’ dag en met name heel erg moe. Wie weet, heeft het gezellige maar drukke weekend daar ook wel iets aan bijgedragen. Toch maar weer een paar uurtjes geslapen vanmiddag. De voorweeen doen nu inmiddels ook overdag van zich spreken, maar erg regelmatig is het allemaal nog niet. Toch heb ik sinds gisteren sterk het gevoel dat het deze week nog gaat gebeuren ook al zag het daar vrijdag nog niet naar uit. Ik ben niet de enige die in spanning zit – Aleth en mam bellen elke dag even en ook neefje Gijs vroeg vandaag met enig ongeduld: ‘heb je al een baby’? Nog niet kleine neef, maar het blijft heel spannend…
Gisteren naar de gynecoloog geweest: alles gaat prima, maar zoals het er nu uit ziet laat onze zoon nog wel even op zich wachten! De voorweeen hebben niet geleid tot verdere ontsluiting en de baby is nog steeds niet ingedaald. Ik had me toch stiekum wel verheugd op een vroege bevalling, maar daar ziet het jammer genoeg niet naar uit…. Misschien toch Arnauds toedoen! Elke avond in een onderonsje fluistert hij de baby toe dat hij nog wel even mag blijven zitten en dat het tenslotte gezellig en knus daarbinnen in de buik is. Die raad wordt tot dusver keurig opgevolgd en onze zoon vermaakt zich prima. Zijn gewicht ligt momenteel rond de 3100 gram. Grappig, ik had wel op 3,5 kilo gerekend. Gijs was destijds ook 3100 gram toen hij geboren werd. Er komen natuurlijk nog wel een aantal grammetjes bij de komende dagen en wie weet zelfs weken. Cecile and Simon van de BCT hebben inmiddels een zoon gekregen: Louis. Dat zijn er 4 meisjes en 1 jongetje tot nu toe. Het wachten is op onze zoon en het kindje van Sarah en Salah.
De buik gaat nu toch behoorlijk in de weg zitten. Een nacht lekker doorslapen is er niet meer bij helaas. Ik ben nog niet zo heel lang wakker, maar ben moe… Arnaud kan zich nog altijd niet goed voorstellen wat het betekent om straks met z’n drietjes te zijn. Ik eerlijk gezegd ook nog niet helemaal, maar ik verheug me erg op ons mannetje! Nog even en dan is het zover.
Vanmorgen voor de laatste keer naar de kine geweest. Ik hoop maar dat ik straks niet alle onstpannings- en ademhalingstechnieken en oefeningen vergeet in het ziekenhuis…Vanmiddag een paar uurtjes geslapen en Tam gebeld. Mia is inmiddels geboren en ook Tom en Sarah van de BCT cursus hebben een klein meisje gekregen: Orla. Tot dusver allemaal meisjes! Wij krijgen in ieder geval een jongenshuis aan de Veydtstraat met naast de onze ook een jongetje voor Javier en Paula.
Mijn tweede week zwangerschapsverlof is ingegaan vandaag. Toch wel heel prettig en nuttig besef ik nu. Ik had vrijdag even het gevoel dat de bevalling was begonnen, maar uiteindelijk toch maar voorweeen – hoe hevig en soms pijnlijk ook. Nog een ruime week echter en wie weet mogelijk langer. Gijs en Merijn zijn tenslotte beide 5 dagen later geboren. Iets eerder mag ook… Gisteren heel gezellig met tante Janny gekeuveld over nichtje Laura, Merijn en onze baby. Tante Mieke heeft ook al gebeld en ook tante Gerdi, Gea en Anja hebben geschreven. De familie leeft erg mee en naast gezellig en leuk, geeft het ook veel troost dat ze beseffen dat Merijns geboorte ook voor mij wel een ander gevoel met zich mee heeft gebracht: minder zorgeloos misschien. Met Merijn gaat het gelukkig heel goed. Hij gaat vandaag naar het ziekenhuis voor zijn eerste onderzoek. Dan wordt er een behandelingsplan opgesteld voor de komende jaren. Vanavond maar even bellen.
Dag mannetje. Nog 13 (officiele) dagen en dan ben je er! Voorlopig maak je echter nog niet veel aanstalten en schop je er nog lustig op los ook al wordt de ruimte wat beperkter. Je bent nog niet ingedaald, maar ligt al wel een tijdje in de juiste positie. Volgens de gynecoloog amuseer je je prima in de buik en heb je de kin van je vader. Arnaud hoopt maar dat dat ook geldt voor de oren:) Toegegeven, de Van Dijkens zijn niet echt gezegend met kleine en platte oren. Inmiddels heb je al heel wat neefjes en nichtjes. Neefje Merijn is op 3 augustus geboren en een heerlijk mannetje. Gijs is maar wat trots op zijn kleine broer. Merijn is al even blond als Gijs met blauwe ogen. Ik ben benieuwd of jij als klein Reveillonnetje met bruine ogen op de wereld zult komen. Je naam past eigenlijk beter bij een ‘Frans’ kindje met donker haar en bruine oogjes. Word je toch blond met blauwe oogjes, dan misschien toch maar Niels, Bas, Friso of Tijmen:) Trusten mannetje. Alweer bijna een dag voorbij.