Maxime & Marieke
7/9/6 & 1/11/8

Archive for November, 2006

Un grand garçon !

Voici quelques jours que Maxime est de très bonne humeur. Il dort bien, pleure peu, rit beaucoup (et répond à nos sourires par les siens) et est de plus en plus bavard. On entre dans une période plaisante car une vraie interactivité est en train de s’installer : Maxime n’est plus qu’un bébé seulement bon à être bercé, c’est maintenant, à nos yeux en tout cas, un grand garçon !

8225-061128.jpg

8227-061128.jpg

8228-061128.jpg

0730-061128.jpg

On a appliqué la nuit dernière la méthode préconisée par Pierre en donnant un dernier biberon très conséquent (30 ml. de plus, à 23 heures). Ça a plutôt bien marché car il n’a réclamé à manger qu’à huit heures du matin, mais après s’être quand même réveillé deux fois, à quatre heures et demi et six heures et demi.

On pousse sur les bras !

C’est pas facile, mais nécessaire pour devenir un grand garçon :

8212-0611261.jpg

On a passés un bon week-end, après nous être rendus compte que Maxime commençait à apprécier son parc, tant qu’on lui offrait de la musique convenable (Baby Mozart en l’occurence). Les jours précédents avaient été difficiles pour Tresja car Maxime avait beaucoup pleuré dans la journée. Les nuits, elles, se passent toujours plutôt bien, même si elles ne sont toujours pas complètes (c’est minuit-six heures pour l’instant).

8207-061126.jpg

8208-061126.jpg

8210-061126.jpg

On a aussi eu la visite d’oncle Pierre ce week-end :

8202-061126.jpg

Maxime’s eerste vakantie in Nederland

Het is vandaag dinsdag de 21e en na ruim twee weken logeren bij Aleth en pap en mam in Nederland zijn Maxime en ik weer thuis. Blij om weer thuis te zijn met beide mannen, maar ook wel weer even wennen. Het was heerlijk om er even uit te zijn – ook voor Maxime. We waren beide erg moe en het was lekker om even bij te komen en de zorg een tijdje te delen met Aleth, Paul en pap en mam. Maxime is niet alleen erg verwend, het ging ook erg goed met Maxime de afgelopen weken. De krampjes en spanning en pijn aan het hoofdje zijn nog niet verdwenen, maar het ging toch beter met een hele lieve en vrolijke Maxime. Wie weet was het de Nederlandse buitenlucht. Het was ook zo leuk om de drie neefjes bij elkaar te zien! Naast ‘dit is mijn broer’, roept Gijs nu ook ‘dit is mijn neef’ met bijbehorende zoentjes en knuffels! Maxime is Merijn behoorlijk aan het inhalen. Weliswaar 5 weken jonger, maar wat gewicht betreft maar een paar honderd gram verschil. Niet echt een Frans kind dus, maar Hollands welvaart.

0577-061107.jpg

Alianne is ook nog langs geweest met Tijm en in Nietap hebben Maxime en Laura samen gezellig op de bank gezeten. Na een uitgebreide ‘voeltest’, zijn we het er allemaal overeens dat we te maken hebben met een ‘echt’ jongetje en een ‘echt’ meisje – een poezelige, zachte Laura en een sterke, stoere Maxime. Pap en mam hebben inmiddels ook ervaren dat Maxime een heel sterk persoonlijkheidje aan het ontwikkelen is die hevig protesteert zodra het flesje wordt weggezet voor een boertje en die slapen tot bijzaak heeft gereduceerd… Gezellig vonden ze het wel en Maxime heeft heel veel aandacht gekregen van opa en oma. Veel knuffels dus, ook van Stefan en Nienke.
Op zaterdag 18 november was de Sint in het land en dus werd ‘s avonds de schoen gezet in huize Halma. Gijs neemt zijn taken serieus als hoeder van broertje Merijn en neefje Maxime en heeft dus naast zijn eigen kadootje, ook maar hun kadootjes uitgepakt. Maxime heeft van de goede Sint het kerstverhaal van Nijntje gekregen – zijn allereerste Sinterklaaskadootje. Het eerste Sinterklaasfeest – met de familie – wordt gevierd op 3 december.
Gisterenavond en vandaag heeft oma Frankrijk opgepast zodat Arnaud en ik samen uit eten konden gaan nog voor onze verjaardagen. Gisteren zijn we ook met Maxime naar de osteopaat en kinderarts geweest. De druk en spanning op M’s hoofdje is gelukkig minder geworden, maar we moeten nog wel een keer terugkomen. De pijn is nog steeds niet verdwenen, maar het gaat wel beter. Zowel de osteopaat en arts merkten op dat Maxime erg communicatief, waarnemend en alert is, maar ook erg direct en fel. Dat verklaart ook deels de spanning in zijn lijfje en een sterk persoonlijkheidje. Ben benieuwd wat dat straks gaat betekenen….:) Wie weet, een tweede Gijs! Dat betekent een soms klein boos, maar ook heel blij, lief en sociaal jongetje.

8150-061120.jpg

0704-061117.jpg

Ça pousse !

Peut-être pas les dents (le pédiatre nous a dit que c’était l’âge où il était normal de commencer à mettre les mains à la bouche) mais le Maxime tout entier : 61 cm pour 5 kg 900.

La journée d’hier a été très difficile. Maxime a beaucoup pleuré mais a en fin de compte passé une bonne nuit (en dormant de nauf à quatre heures puis jusqu’à neuf heures du matin). La journée d’aujourd’hui a été riche en activités : chez l’ostéopathe ce matin et chez le pédiatre cet après-midi avant d’être gardé par Mamini. Mais une bonne journée pendant laquelle on a bien dormi.

8159-061121.jpg

8153-061121.jpg

Je sais, je mets trop de photos de Maxime riant et pas assez de Maxime pleurant. Mais j’en prends moins aussi.

Des dents précoces ?

Me voici enfin de retour et je dois dire que je n’ai pas trouvé Maxime trop changé. Seulement un peu grandi. Par contre je dois me réhabituer à le tenir et à faire les bons gestes. J’ai ainsi mis sa première couche à l’envers !

Ce soir a été un peu difficile : il a beaucoup pleuré, bavait et se mettait les mains dans la bouche. Pourrait-il déjà être en train de faire ses dents ?

8126-061119.jpg

8125-061119.jpg

Hiatus

Interruption des aventures de Maxime. Je pars à Madagascar sans mon petit garçon, et ça ne me plaît pas, ne le cachons pas.

Maxime est avec Maman chez sa tante, mais il n’y a pas d’internet là-bas, il est donc peu probable que le blogue soit mis à jour (sauf si l’info passe par Madagascar).

On se retrouve dans deux semaines, et en attendant, vous pouvez suivre mes aventures au pays des lémuriens !

7786-061101.jpg

Pesé & vacciné

Visite à l’ONE aujourd’hui pour les premiers vaccins. Épreuve moins difficile qu’attendue, Maxime n’a pleuré que jusqu’à ce qu’on le reprenne dans les bras.

Il pèse par ailleurs 5,51kg, soit un bon poids !

Une position qui facilite la vie

7787-061101.jpg

…surtout quand on est constipé !

  • Archives