Maxime’s eerste vakantie in Nederland
Het is vandaag dinsdag de 21e en na ruim twee weken logeren bij Aleth en pap en mam in Nederland zijn Maxime en ik weer thuis. Blij om weer thuis te zijn met beide mannen, maar ook wel weer even wennen. Het was heerlijk om er even uit te zijn – ook voor Maxime. We waren beide erg moe en het was lekker om even bij te komen en de zorg een tijdje te delen met Aleth, Paul en pap en mam. Maxime is niet alleen erg verwend, het ging ook erg goed met Maxime de afgelopen weken. De krampjes en spanning en pijn aan het hoofdje zijn nog niet verdwenen, maar het ging toch beter met een hele lieve en vrolijke Maxime. Wie weet was het de Nederlandse buitenlucht. Het was ook zo leuk om de drie neefjes bij elkaar te zien! Naast ‘dit is mijn broer’, roept Gijs nu ook ‘dit is mijn neef’ met bijbehorende zoentjes en knuffels! Maxime is Merijn behoorlijk aan het inhalen. Weliswaar 5 weken jonger, maar wat gewicht betreft maar een paar honderd gram verschil. Niet echt een Frans kind dus, maar Hollands welvaart.
Alianne is ook nog langs geweest met Tijm en in Nietap hebben Maxime en Laura samen gezellig op de bank gezeten. Na een uitgebreide ‘voeltest’, zijn we het er allemaal overeens dat we te maken hebben met een ‘echt’ jongetje en een ‘echt’ meisje – een poezelige, zachte Laura en een sterke, stoere Maxime. Pap en mam hebben inmiddels ook ervaren dat Maxime een heel sterk persoonlijkheidje aan het ontwikkelen is die hevig protesteert zodra het flesje wordt weggezet voor een boertje en die slapen tot bijzaak heeft gereduceerd… Gezellig vonden ze het wel en Maxime heeft heel veel aandacht gekregen van opa en oma. Veel knuffels dus, ook van Stefan en Nienke.
Op zaterdag 18 november was de Sint in het land en dus werd ‘s avonds de schoen gezet in huize Halma. Gijs neemt zijn taken serieus als hoeder van broertje Merijn en neefje Maxime en heeft dus naast zijn eigen kadootje, ook maar hun kadootjes uitgepakt. Maxime heeft van de goede Sint het kerstverhaal van Nijntje gekregen – zijn allereerste Sinterklaaskadootje. Het eerste Sinterklaasfeest – met de familie – wordt gevierd op 3 december.
Gisterenavond en vandaag heeft oma Frankrijk opgepast zodat Arnaud en ik samen uit eten konden gaan nog voor onze verjaardagen. Gisteren zijn we ook met Maxime naar de osteopaat en kinderarts geweest. De druk en spanning op M’s hoofdje is gelukkig minder geworden, maar we moeten nog wel een keer terugkomen. De pijn is nog steeds niet verdwenen, maar het gaat wel beter. Zowel de osteopaat en arts merkten op dat Maxime erg communicatief, waarnemend en alert is, maar ook erg direct en fel. Dat verklaart ook deels de spanning in zijn lijfje en een sterk persoonlijkheidje. Ben benieuwd wat dat straks gaat betekenen….:) Wie weet, een tweede Gijs! Dat betekent een soms klein boos, maar ook heel blij, lief en sociaal jongetje.
